hükümsüz

Merhaba anne, spandana konuşuyor. İnsanlara bağlanmaktan korkuyorum ve onlar bana bağlanınca sanki ben onlardan ayrılamıyorum. Bazen o kişi hakkında kendi hayal gücümü geliştiriyorum ve durumlar hakkında aşırı düşünüyorum. Bana çok yakın olan insanları kaybetme korkusu. Ve en yakınımdaki birinin benden kaçınmasına dayanamadım, bu daha acı verici ve onlar kaçınmaya çalışırken kendimi çok üzgün ve takıntılı hissediyorum. Benden bu kadar uzak duramazdım... Bir zamanlar benimle çok ilgilenen ve bu yüzden insanlara güvenmeyi sevmiyorum. Ve bazen kontrolümü kaybediyorum. Onlara mesaj atma veya istediğim herhangi bir şeyi sorma dürtüsü. Kişi ne kadar çok kaçınıyorsa, ben de o kadar çok ilgi arıyorum. Tek istediğim o kişinin tekrar benimle ilgilenmesi ve mutlu yaşaması. Ona ihtiyacı olmasını istiyorum. Ama kimseyi bana karşı hisler beslemeye zorlayamayacağımızı biliyorum. Buraya çarptım ve ilerleyemedim. Cevabınız bana çok yardımcı olacaktır. Hatta bundan çok daha zor durumlarla karşılaştım... 3 yıl önce aynı sorunla karşılaştım. Ama o kişi bana hiçbir beklenti vermedi ve onu bırakmak için çok iyi nedenlerim vardı. Sonrasında bu kişi hayatıma girdi ve kendimi yeniden özel hissetmemi sağladı...şu anda bana değersiz olduğumu hissettiren kişi. Bu benim için daha da acı verici. İntikam istediğimden değil. Neden böyle yaptığını, neden yanlış sözler verdiğini, neden yanlış beklentiler yaptığını cevaplamam gerekiyor. Kuzenlerimle...akrabalarımla..... hatta ilk sevdiğim kişiyi bile kaybettim.... ama bu kişiyi kaybetmeye hazır değilim. İnsanlara sahip olduğum tüm sevgiyi ve ilgiyi vermekten bıktım, sonunda beni terk ettiler ve bu kişi de aynısını yapıyor ama ben onu bırakmaya henüz hazır değilim! Bir gün değişebileceğine dair küçük bir umut var. Sahip olduğum tüm sevgiyi ve ilgiyi verdim. Sadece sevildiğimi, tekrar ilgilenildiğimi ve değer verildiğimi hissetmek istiyorum. Lütfen bu karmaşık düşüncelerden kurtulmama yardım eder misiniz?